რაა, ზეცის უგვირგვინოდ თუნდ ყვარელის მთები? უვაზოდ და უპურღვინოდ რაა კაცის ბედი? ვაზი არის მზე ლხინისა, ჭირშიც გამძლე ფარი. ხმალს წააგავს - რქა ჯიხვისა, კახურ ქუდს კი - ჯამი. და ვაზივით მადლიანი კახეთის მზე ხარობს. მარნებიდან მოთქრიალებს უკვდავების წყარო. |
ლექსები კახეთზე • • • • • • ოთარ მამფორიას პოეზია |