I

ასე გვეძახის კახეთის ველი

ასე გვეძახის ალაზნის ველი

მოდით, სტუმრები ხართ სასურველი,

მოდით და ნახეთ ყვარელის ღვინო,

მოდით, კახურად რომ მოვილხინოთ.

ნეტა სხვა ხალხიც წამოგეყვანათ,

გელით პოეტებს სუფრა გაშლილი,

შილდაში მღერის დედას ლევანა

და ართანაში ყარალაშვილი.

სოფლიდან სოფლად მეხად გადადის,

მრავალჟამიერ ჩვენი თამადის,

თითქო წინანდალს სეტყვა ურტყამდეს,

რა გული იტევს სიმღერას ამდენს.

ბაიათებით სუფრა იღრჩობა,

გვაჩვენე, სიძევ, ახლაც ბიჭობა!

დალიე ყანწი და არ გეძნელოს,

ტკბილი კახეთის სვამ სადღეგრძელოს.

II

გუშინ შვიდნი გურჯანელნი

ვიცი, ესროლეთ შვიდთა... მაგრამა,

რომ დააცილეთ ვიცი ესეცა.

ერთხელ ესროლა ბერმა პაპამა

და ჯიხვი კლდეზე ჩამოეკეცა.

შვიდჯერ რომ გითხრათ ლექსები ყველამ,

ყველა შვიდივე აცდენილია.

თავს დაგვიარა ვაჟა ფშაველამ,

თავზე გვაწვება ზვავად ილია.

ან ვინ დაითვლის კახელ ვაჟკაცებს,

ან შედავებას ვინ გაუბედავს,

ძმებო, ასწიეთ სავსე ყანწები,

და უდღეგრძელოთ მშობელი დედა.

ამაზე რომ ვთქვათ სიტყვა თამამად,

ამიტომ გვირჩევს სუფრა თამადად.