გახედე: კახეთი! დამსკდარა ატამი, 

რა მალე მოვიდა აგვისტოს პირველი. 

გარეულ ჭალებში ტრიალებს ქათამი, 

ჭაობში იხვია მოწყენით მზირველი...

პირველ სექტემბრიდან სასარაკ, სავათა.

იქ თმაზე მეტია გნოლი და კაკაბი.

თხუთმეტი: ახალი იმედის სათავე.

სადაც კი ნისლია და ტყეა საკაფი,

თოფის ხმა, კივილი სისწრაფით მტევარი:

„დაეწი, ალზორა“, და მიჰქრის მწევარი.

ალაზნის ველი სჩანს. დილაა მზიანი.

გარშემო ბურია ღამენათევარი.