ფიქრს იმერეთზე ვერ შეველიე, -

მის ცას იისფერს - ზოგჯერ ნისლიანს...

ვერ ნახავ ქალაქს ისე მშვენიერს,

როგორიც ჩემი ქუთაისია!

წადილს გულისას ვერვინ მოიშლის,

და იქნებ მაინც სხვაა მთავარი:

ბევრი ბუდე მაქვს საქართველოში,

მაგრამ ბავშვობის ბუდე სხვა არი!

ვეღარ გივიწყებ (რა ხარ ისეთი!..),

ცვრიან ვარდების მზით დაცვარულო! -

ჩემო ქალაქო, შენ ხარ ის ერთი,

ვისაც სულ უნდა ვესიყვარულო!

მუხლის მოდრეკით შენთან მოვედი,

გულიც საფრენად ცაში ავუშვი...

ჯვარცმული არის მუდამ პოეტი

და სულს ვიბრუნებ შენს სიყვარულში.