ქართული სიტყვის დედაქალაქო,

ო, როგორ მინდა გელაპარაკო,

და გულს ცოდვები რომ ვაზღვევინო,

ჩემი ლექსები მოგასმენინო.

მოგასმენინო, დაგამახსოვრო,

ნეტა, რამდენ ხანს გემახსოვრება?!

მერე წავიდე და ჩავასწორო ხელნაწერივით

ჩემი ცხოვრება.