გვინდა თბილისი იქცეს სიახლედ, პოეტსაც ჰქონდეს თემა ახალი, თუმც ვერ დაიტევს დღეს ლექსი ამდენს, თუნდაც შიგ გულში მოხვდეს ლახვარი.
ბილიკი აღარ გადის ხლართებად. ასფალტიანი გამზირი ახლა გველეშაპივით გადიშხლართება.
ფოლადის კაცის უმძიმეს ტერფებს, იკივლებს, მაგრამ ელვარე მზეზე ისიც ფოლადის მიიღებს ელფერს. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • შოთა ჩანტლაძის პოეზია |