ჩანს დღეა თბილი, თანაც ქარია. დავყურებ თბილისს და მიხარია.
შვენის წუთები. მოვა სხვა წამი და შევწუხდები.
როგორც კრებული. ვარ ისევ ქარში გაჩერებული.
დღეა ანთების და მზეში კრთიან შორს გუმბათები.
ცა გაშლილია. და ბაღის იქით მთების ჩრდილია.
გზა მიდის სწორედ. გული ქარისკენ გადავისროლე.
თანაც ქარია. დავყურებ თბილისს და მიხარია. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • ტერენტი გრანელის პოეზია |