შენ გაზარდე ბევრი ბრძენი,

ბედნიერო ქართლის გულო,

საქართველოს მარგალიტო,

საქართველოს თაიგულო!

ცა გაიხსნა, მზე გამოჩნდა,

ცამ ნისლები გადიყარა,

თავისუფალ ჰანგებს მღერის

მეტეხი და ნარიყალა!

გშვენის ვარდი და წალკოტი,

ციურ ცვარით დანამული,

შენზე მღერის, შენზე გალობს

მთაში მწყემსის სალამური!

ვინ აღრიცხოს შენი განძი

და ვინ გითხრას ქება შენა?

ვინ დასთვალოს, რაც რომ ხალხმა 

შენს გულმკერდზე ააშენა?

თბილის-ქალაქ საქართველო

მოჰქარგა და დაამშვენა!

აციმციმდი, აელვარდი,

შვებისა და ლხენის წყაროვ,

საქართველოს მარგალიტო,

საქართველოს ბურჯად მდგარო!

ბედმა ავი აგაშოროს,

ქართლის ფუძევ ამაგდარო,

სანატრელო, სანუკვარო,

საქართველოს ტურფა თვალო!