თბილისო, ჩემო თბილისო,

მითხარი, როგორ არ გაქო,

სამშობლოს ნატვრის თვალი ხარ,

გმირების დედაქალაქო...

ათას ხუთასი წლისა ხარ,

გრიალებს შენი სახელი,

რუსთავში ფეხი გაიდგი,

დიღმის მინდვრებში გახვედი...

სხვას არ გაატან შენს მიწას,

მორწყულთ პაპათა სისხლითა,

შენი უკვდავი სახელი

დარჩება მისხით-მისხითა.

შენ სულ სხვაგვარი ეშხი გაქვს,

სხვა ზურმუხტი და ლალები,

თბილისო, დედა-თბილისო,

თბილისო, გენაცვალები.