მთაწმინდიდან გაღმით

ვხედავ თოვლის ლივლივს,

ვგრძნობ ელექტრონაღმით

გადალეკილ თბილისს.

ჭადრებს თოვლი ნამავს,

ვარსკვლავებიც ქედის

რუსთაველის ლამაზ

ხეივნებში შედის.

როგორც ნაზი ხავსი,

გარდავლილი ავდრის -

გაზაფხულის მსგავსი

თოვლი მოდის ზამთრის.

შვენის მელქიორის

თბილისს თოვლის ტვირთი,

ძველ ზღუდეთა შორის

თრთის სიცოცხლის ზვირთი.