...ჩემს ნაკვალევს გმინვით მოსდევს მამაჩემი... მორკალული ჩემი ქედი არ აჩვენოთ, სხივნო მზისავ, გაიტყუეთ, წარაფს წასცდეს... თქვენც უბიძგეთ უფსკრულთან რომ წაბარბაცდეს, გადასჩეხეთ - მოისვენოს სულმა მისმა. წყლად მიიქცეს, არა ღრუბლად, არა ნისლად, თორემ ისევ არ მოიშლის კვალში დევნას, ...თუ მომისწრო, დამუხლული მნახა მგელმა, თუ სახეზე შემამჩნია სილბომ ამკრა, არ დამზოგავს, გაცვეთილი მაჯით დამკლავს. |
ლექსები მამაზე • • • • • • ტარიელ ხარხელაურის პოეზია |