ქვაც დახეთქილა,

როგორც შენი ხელისგულები

და ეწრის ფესვებს

ნაკვალევი წაულეკია.

გასწორებულა ყველაფერი,

გახამებულა,

შეხორცებია მიწას მიწა,

როგორც ჭრილობა.

ცოცხალი იყავ, ყველასათვის

იყავ მალამო

და სიკვდილითაც მოარჩინე

მიწის იარა.