იმ ღამით უხმოდ წავიდა მამა და მიიხურა ბავშვობამ კარი, მერე იმგვარად ჩამოიღამა, გარეთ ქალივით ატირდა ქარი.
შემკრთალი, თანაც დანაოსები, თქვენი სარკმლიდან ხომ არ გაფრინდნენ ცისკენ დამფრთხალი ანგელოსები. |
ლექსები მამაზე • • • • • • დავით შემოქმედელის პოეზია |