იქ შემხვდა, სადაც წევს ნაძვის ჩრდილი, იქ შემხვდა, სადაც შუქი ანთია. მას მოაგონდა მოკლული შვილი და ჩემს წინ ცრემლი გადმოანთხია.
მის გულში წყრომა როგორ ანთია. იგი მომიყვა თავის გასაჭირს და ჩემს წინ ცრემლი გადმოანთხია. |
ლექსები მამაზე • • • • • • ტერენტი გრანელის პოეზია |