მთვარე იწევა ფეხის წვერებზე და ნისლში მთები გვანან კუნძულებს, თებერვალია, თითქოს ქედებზე თეთრმა დათვებმაც გაიძუნძულეს...
ხეებს ხელები, სოფლის "მურია" თავის ბედს უღრენს, ხოლო ზამთარი, ხველებ, ხველებით, ჩიბუხებივით აბოლებს ბუხრებს... |
პოეზიის გვერდი • • • • • • სოსო ნადირაძის პოეზია |