ისევ ამოდის კვამლი ბუხრიდან, ზამთარიც თოვლის ზღაპარს ამთავრებს, და სავსე მთვარეს ვერცხლის ბუდიდან, გზა და გზა სტაცებს ქარი ვარსკვლავებს.
ცა არ მინახავს ასე მარტივი და გაზაფხული ოქროს ბუდიდან, მზეს დაუვარდა ჩიტის ბარტყივით... |
პოეზიის გვერდი • • • • • • სოსო ნადირაძის პოეზია |