შემოდგომა გაგვეპარა,  

მიილია, მიიწურა.

ვენახები ჩაიკრიფა, 

დასაწური დაიწურა.

მადლიანმა ღვინობისთვემ 

კარი ტკბილად გაიხურა.

მზემ სხივები აიკრიფა

მიწამ ნისლი დაიხურა.

შავ თალხებში გახვეული

ტყე და ჭალა ჩაიბურა,

ცამ შუბლ-წარბი შეიჭმუხნა

და სათოვლედ დაიბურა.

წყალი ჩადგა კალაპოტში

როდიღაა მხიარული,

მერცხალი ფრთას აღარა სცემს

არც უგალობს მას ბულბული.

შემოდგომა გაგვეპარა 

არე-მარეს ნისლი ბურავს

და საცაა დედამიწა

ზამთრის საბანს დაიხურავს.