თეთრად ქათქათებს მინდორი,

ბიჭო, რას უზი კერასა?

გამოდი, გამომზიგულდი,

რა სჯობს ამ თოვლის ცქერასა!

შეხედე დათოვლის სერებს:

ყელები უგავთ სურასა;

ზამთარი მხოლოდ აშინებს

ლაჩარს და ბუტუსურასა!

შენ ხომ არც ერთი არა ხარ,

მაშ ნუღარ დაიგვიანებ,

თუ გუნდაობას ვერ შეძლებ,

პირს მაინც გაიმზიანებ.

-მოვდივარ, შენი ჭირიმე,

ციგით და თხილამურებით,

მეც მიყვარს თვალის დატკბობა

ჯანსაღი თოვლის ყურებით!

ნახე, როგორი ბიჭი ვარ,

ციგას რომ გავასრიალებ!

ხან ზედ დაგისვამ მოყვარულად,

ხან თოვლში გაკოტრიალებ!

თუ გამეჯიბრე გუნდაში,-

ისე აგიწვავ ყურებსა,

როგორც თონიდან ამოყრილ

კოხტად დაბრაწულ პურებსა!