რა ვქნა, მე თოვლი მღალავს, პოეტს ისედაც მოღლილს თოვლი ეცემა ქალაქს, ისმის შრიალი თოვლის.
ფიქრი გაივლის ქარებს. ათოვს საფლავებს ნელა, ათოვს მიმავალ ქალებს.
ქრიან წუთები თრთოლის. ნელა ეცემა ციდან თეთრ ყვავილივით თოვლი. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • ტერენტი გრანელის პოეზია |