აცივდა.. მალე მოვა ზამთარი. ტყე სდგას ლანდივით გარინდებული, უკვე არ დაჰქრის ხევებში ქარი, უსახლკარო და მიუსაფარი; განელდა ცეცხლი, ჩაჰქრა ლამპარი საგაზაფხულო ალით ნთებული.
მალე დაიწყებს კვნესას ავდარი და ააჩქარებს ფოთლების ტრიალს; ეხლაც კი მთების იდუმალ ნიავს მჭკნარი რტოები საფლავში მიაქვს... მოდის ზამთარი, მოდის ზამთარი! |
პოეზიის გვერდი • • • ![]() |