ეს შემოდგომაც ჩათავდა ფოთოლცვენით და ნისლით, თუ მარტოობას დანებდით, ვეღარაფერი გიხსნით.
არ აგამჩატათ ფიფქით და ფიფქებს არ აედევნეთ განცდებითა და ფიქრით.
აალებული ბუხრის, დაგიმორჩილებთ სიმშვიდე, ტყვე შეიქნებით მწუხრის.
სევდამ დაგჯაბნათ მგონი, აღარ ამოდის ბუხრიდან ცეცხლის კვამლი და ბოლი. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • თეიმურაზ ლანჩავას პოეზია |