დადგა შემოდგომა,

გაცივდა ჰაერი.

მერცხლებმა მოკურცხლეს.

ცხიკვების ეხოა - „ხეირი“. -

ბუხრებთან

დასკუპდნენ

მოხუცნი.

- ხო ხარ მეხივით, ალიბეგ?

- ვეღარ ვარ, ჩემო ყარამან...

- გვეშველებაა რაიმე?!

- ეჰ, შენი მტერი არაა!