მიფრინავენ!..

ზეცა მოანაღვლიანეს

შემოდგომის მიწურულზე წეროებმა!..

დაუღლელი გზის გამკვლევი დაღლიათ და

სამხრეთის ქარს მთელი მწკრივი ეწირება!..

მიფრინავენ!

ცის სილურჯეს აშავებენ

და ყივილით შველას სთხოვენ აღარავის!..

ემძიმებათ დანისლული გზა-შარები,

დიდი მთები - მარადისად ჭაღარები!..

მიფრინავენ!..

და საფრენი არ ილევა!..

აკავებენ ამოვარდნილ გულებს მკერდით!..

მიფრინავენ და მიჰყვებათ გაფრთხილებად

ჩამორჩენილ წეროს ბედი!..

მიფრინავენ!..

არც იციან: ზეცის გზები

გრძელდებიან, მოკლდებიან?..

შორს კი, შავ ზღვას ის წუთები ესიზმრება,

ქარიშხლით რომ წეროები მოკვდებიან!..