შემოდგომისა ველურ ჰანგში

ჭკნება ფოთოლი;

ყმაწვილი გულიც უნუგეშო

ფიქრებით დნება,

მაგრამ სხვა ფოთოლს აამწვანებს

კვლავ გაზაფხული -

და სიყმაწვილე კი არასდროს

არ დაბრუნდება!

ქვითინებს ქარი, თან წაიღებს

ყვავილთა ჩურჩულს...

ჰანგი საზარი სულს მიშფოთებს

და გულში მწვდება -

რომ ვერასდროს ვერ ვეღირსები

მე იმ გაზაფხულს...

და სიყმაწვილე კი არასდროს

არ დაბრუნდება!