ეს ქარვით პირამდე ნავსები გოდრები, ეს გიშრით პირამდე ნავსები ურმები, მიდიან. ჭრიალით, ზარმაცად, ზმორებით, ფუტკრების ზუზუნით გიწივის ყურები.
მარანს გარს უვლიან ბახუსით ნამიანს, მღერიან, თვრებიან პირსავსე ჯამებით, მღერიან: დალიე, დაგილევ ძამია.
ჭურები გმინავენ, ქშინავენ, თვრებიან, მტევნები, ჩაყრილნი საწნახლის უბეში, ცრემლს ღვრიან წუწუნით და შაქრად დნებიან. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • ნოდარ დუმბაძის პოეზია |