მწიფე ყურძნით

ხარობს თვალი, 

წელს უხვი ჩანს მოსავალი... 

სახლის უკან 

ბღავის ბალი: 

- ვაი, ჩემი ტყავის ბრალი!

წვიმა გახშირდა... 

დაჭკნა გვირილა. 

ხეზე მტრედივით 

შემოჯდა ზვინი. 

საწნახელს სისხლი 

წასკდა ცხვირიდან, - 

ჭურში ორშიმომ 

ჩატუნტრა ცხვირი.

ცეკვავს წისქვილის დოლაბი, 

ტაშისკვრაში საცერი, 

ფუჩეჩში ჩასაფრებულა 

ნედლი სიმინდი - შემწვარი; 

აღფრთოვანება

ამ მცირე მიწიდან აღმონაცენი,

ვით ცეროდენა კვერცხიდან 

ამოფრენილი მერცხალი, - 

ლაღად მოივლის ქვეყანას, 

შინაურია ყველგანა.