მოდი, ჩემო, შემოდგომავ,

მზეო ქარვისფერო,

დავიღალე, დავიღალე,

იქნებ, დავისვენო...

მოდი, ჩემო, შემოდგომავ,

შენი ფერადებით - 

ჩემი სული დაუხატე

ვისაც ველანდები.

ჩემი სიტყვა გააგონე

ბაღის დანახვისას,

ჩემი სუნთქვა მიამსგავსე

შრიალს ბალახისას.

იქნებ, იქნებ მოაგონო -

თუ არ ვაგონდები,

ფოთოლ - ფოთოლ - ფოთოლცვენის

ჩუმი აკორდებით.