არის ნეტარება - ხშირად მოაგონდეს

პოეტს შედარება: შენ და შემოდგომა.

შუქი არ ინთება ჩამქრალ იაგუნდის,

ოხვრა, გარინდება, შენ და შემოდგომა;

ღამე ბნელზე ბნელი მისდევს უდროობის,

როგორც ბელზებელი, ქარებს უსადარესს.

ცრემლი უნდობარი გახრჩობს მარტოობის,

მაგრამ მეგობარი, ვაი, არსად არის.

მხოლოდ გაგონება ჰანგის უნაზესი

დაგრჩა მოგონებად: არ ღირს გამოდგომა.

გული უდაბნოა, სული - ოაზისი;

შენ და შემოდგომა, შენ და შემოდგომა.