ხილით, ლხენით, ზეიმით

შემოდგომა მოვიდა.

- შემოდგომავ, გვითხარი,

მობრძანდები შორიდან?

- არა ჩემო კარგებო,

შორი მგზავრი როდი ვარ,

მე თქვენს ვენახებიდან,

ბაღებიდან მოვდივარ.

- გვითხარ, ასე ბარაქით

ნეტავ ვინ დაგამშვენა?

- ვინა? თქვენი მშობლების

დაუღლელმა მარჯვენამ.

- გვითხარ, რა მოგვიტანე,

აგრემც შემოგევლებით?

- პაპის ხელით მოწვდილი

დაშაქრული მტევნები,

მოსავალი ულევი,

თვალით ჯერ არ ნახული

ნარინჯები კოლხური,

ჩურჩხელები კახური.

- ჩვენგან რაღას მოითხოვ,

შემოდგომავ, ლამაზო?

- მინდა კარგად ისწავლოთ,

მინდა, არ იზარმაცოთ.

მერმის, როცა ოქროსფრად

კვლავ მოგირთავთ ვენახებს,

შემდეგ კლასში ხუთებზე

გადასული მენახეთ!