მე პატარა ყვავილი ვარ,

ჩვენი ბაღის დამამშვენი,

თავს მევლება ტკბილი დედა,

მიალერსებს მამაჩემი.

მე დედიკოს ოცნება ვარ

ფრთახატულა ვით პეპელა.

მე მზის ნორჩი სიცოცხლე ვარ,

მოფრენილი გასაზრდელად.

პირს მეფრქვევა წყაროს შხეფი,

მოტანილი ჩიტის ფრთებით.

პატარა ვარ, მაგრამ იცით?

მალე დიდი გავიზრდები!

გავიზრდები სასახელოდ

დედაჩემის ნატვრის თვალი

და მამულზე ვიოცნებებ

როგორც დიდი თამარ ქალი.