აი ია,

აი ია,

სუნთქვაა თუ

ყვავილია,

მიწის პირზე

გაზაფხულის

მაცნედ ამოყვანილია.

აგერ ია,

აგერ ია,

ხმაში ცრემლი გამერია.

თებერვალის

ქარიშხლებში

გზა და კვალი

ამერია.

თუმც იაზე

იისფერი

ივერიის მთა-ველია,

სული მისი აყვავების

მოლოდინით დამელია.