გაზაფხული შემოსულა, ლენ, ბუდეები გაუწყვიათ ჩიტებს... მე გიყიდი წითელ-ყვითელ ჩითებს, თეთრი ტილო მომიქარგე შენ! გაზაფხული შემოსულა, ლენ!
სუნი ქუსლით გასრესილი ანწლის, შორს გუმბათი ბეთანიის ტაძრის და ცისფერი, უბორკილო დღე ... მოგანატრე სათიბი და ტყე!
აწი ოჯახს ვერ დარქმევ ”დილეგს”, მკვირცხლი ბიჭი შეუყენე ბილიკს - მწევარივით გამიხტუნე წინ! აწი აღარ გაგაჩერებ შინ!
რია-რია გაუმართავთ ჩიტებს ... მე გიყიდი ყვავილიან ჩითებს, თეთრი ტილო მომიქარგე შენ! გაზაფხული შემოსულა, ლენ! |
პოეზიის გვერდი • • • • • • მურმან ლებანიძის პოეზია |