დედაც შენა ხარ, მამაც, სისხლიც, მშვენიერ-მშვენი, თუ ვზრდით ჭკვიანს და მამაცს, - შენით, ეს მხოლოდ შენით!
სიცოცხლის წყარო ერის. შენა ხარ ერთადერთი, რითაც ვცოცხლობთ და ვმღერით!
ვკოცნი, შენს უკვდავ ლივლივს. შენ ხარ იმედი ხვალის, შენით, მარადჟამს ვივლით!
გქვია ქართული ენა, მტრებს - შხამიან გულს უკლავ, ქართველისთვის ხარ ლხენა! ჩვენს სასიცოცხლოდ, მხსნელად - შენ მოგავლინა ზენამ!
სისხლიც, მშვენიერ-მშვენი, თუ ვზრდით ჭკვიანს და მამაცს, შენით, ეს მხოლოდ შენით! |
ლექსები დედა ენაზე • • • • • • ავთანდილ მეგრელიშვილის პოეზია |