გვიყვარს, როგორც იავნანა,

როგორც ტკბილი ზღაპარი,

საქართველოს ცა და მიწა,

საქართველოს მთა-ბარი!

იგი ქვეყნის თვალი არი,

ზურმუხტ-ლალი ჰფენია,

ალაგ - წითელ, ალაგ - ყვითელ,

ალაგ - ალისფერია!

ან კი როგორ არ გვიყვარდეს

ხალხი სახელგანთქმული,

ვაჟკაცების დედაენა,

დედაენა ქართული!

თუ მამებმა ააყვავეს

ველ-მინდვრები ბაღებით,

ჩვენც სამშობლოს ღირსეული

მემკვიდრენი გავხდებით!

რადგან ახლა ჩვენს მამულში

ხენიც, ქვანიც მღერიან...

ალაგ - წითელ, ალაგ - ყვითელ,

ალაგ - ალისფერია!