ხატო მოლანდებულო,

გელათად და მცხეთად,

მიმახვედრე, რად ფასობ

სიცოცხლეზე მეტად.

ხაზო, ბედის გამყოფო,

გავლებულო ლიხზე,

გადალახე საზღვარი,

სული ჩვენი იხსენ.

ბოლო შენგან მეღება,

შენ მამსგავსე შეშლილს;

ჯოჯოხეთიც, სამოთხეც - 

ვინ დასტია შენში.

კვნესამ საუკუნისამ,

ძვლები დამამტვრია...

შემრჩა ერთი სურვილი - 

შევრჩე დროთა ტრიალს.