გორო, ქართლის შუაგულო

მეთაურო ქართლისაო,

ადრე ღირსად წამებულო,

დღესაც მთქმელო მართლისაო!

ძირს გორის-ჯვარი დაგყურებს,

მაღლით თვალი უფლისაო,

ერთგულო და საიმედო

წილხვედრის ღვთისმშობლისაო!

ძველად მისთვის სისხლის მღვრელო.

დღეს ცრემლის და ოფლისაო;

ტყვის დამხსნელად მონამზადო,

საიმედოვ ობლისაო!

გამხნევდი, გაგვილომგულდი,

მუხლი მოიბი მგლისაო,

გაჰკაფე, გადაიარე

გრძელი გზა მომავლისაო.

დასთესე თესლი კეთილი,

შესარგო მამულისაო,

და ნახავ ნამგლის ტრიალსა

“ჰოპუნით” მომკელისაო.