სიცოცხლე ლექსით გავფოთლე, მამულო, სულ შენ გისმენდი, ვერსად ვერ ვპოვე სამოთხე, ამ მთებისა და მზის მეტი. მცირე ვთქვი ხოტბა საშენო, ხანი კი დიდი გასულა, აჰა, ეს გულიც სამშობლოვ, მაგ სიყვარულის დასტურად. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • ოთარ მამფორიას პოეზია |