ქართლ-კახეთ-ხესვურ-იმერი, თუშ-ფშაველ-მეგრელ-გურული, მთლად საქართველო მოყრილა, ერთად ძგერს ერის აქ გული… ჩემზე ლესავენ ენასა, სიტყვით ლამაზით, კაზმულით, სცდიან ჩემ გამოჩენასა! რა დამრჩა მოსალოცავი, ერთი რამ, მხოლოდ ერთი რამ, ის არის კარგი და ავი. ეს კრება შეერთებული, საერთო გრძნობა და ძმობა ერთბაშად გაღვიძებული. ტურფასა საბაღნაროსა” მაგრამ რაღა სჯობს ამ გრძნობას საერთოს, სანეტაროსა!.. |
პოეზიის გვერდი • • • ![]() |