როცა ღმერთებიც

ჯვარზე გაკრულა,

მე როგორ დამცდეს: ყოფნა ტკბილია,

გურამიშვილი გადაკარგულა,

წიწამურისკენ მიჰქრის ილია…

და არც მე ველი

ამ გზაზე მეჯლისს…

ამ გზაზე ისევ დაჰქრის სამუმი.

ძმა რომ ძმა არი,

გიყურებს ეჭვით, -

რატომ უყვარსო ასე მამული.