ჰგავს დღეს ჩეჩნეთი მარტორქას შეშლილს, ეს კოღო-ბუზი დიდ რუსეთს ერჩის, - ვინ, ვინ შეჰბედა სხვამ რუსეთს რჩოლა - ვაი, სირცხვილო - შური მჭირს ჩეჩნის.
მჩხავანა კატა - ყასიდად ჩხავა, არა მგონია, წავიდეს ომში, ეგ დილის ხაშზეც საღამოს წავა...
კი, ხიშტს კაზაკიც გულ-ფილტვში შესჩრის, ხომ ჩემი სისხლი ჩეჩნებმა ხვრიპეს - რაც გინდა თქვი და, შური მჭირს ჩეჩნის.
კოღო-ბუზია და ვეშაპს ერჩის... ვაი, სირცხვილო! - დავითის პატრონს, ერეკლეს პატრონს - შური მჭირს ჩეჩნის. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • მურმან ლებანიძის პოეზია |