ამხედრებულო ვაჟკაცო, წვერ-ულვაში რომ გიხდება,

როცა გულხარბი მტარვალი ხმალდახმალ გადმოგიხტება,

ასჩეხე, სანამდისინაც მარჯვენა გადაგიწვდება,

გახსოვდეს, რომ ხარ ვაჟკაცი, ნურასდროს დაგავიწყდება!

გახსოვდეს, ლამპიონებით განათებული ასპინძა, -

მამულისათვის ქართველი მტერს როგორ გაუმასპინძლდა.

გალაღებული თეთრონით გადაერიე ლაშქარში,

რომ დუშმანთ თავბრუ დაესხას შენი ფრანგულის კაშკაშით.

მოსკოვს და თბილის-ქალაქსა წინ აღემართე ფარადა,

დასჭექე, დააგუგუნე მამაპაპური “ვარადა”.

შენ, უშიშარო ვაჟკაცო, წვერ-ულვაში რომ გიხდება

როცა გულხარბი მტარვალი ხმალდახმალ გადმოგიხტება,

ასჩეხე, სანამდისინაც მარჯვენა გადაგიწვდება,

ქართველი მეომარი ხარ, ნურასდროს დაგავიწყდება!