ნანინა, ნანა, ნანაო,

ჩემო ანუკა. ანო,

ძილმა ერთბაშად იისფერ

სხვა მხარეს წაგიყვანაო,

ათასფერ ყვავილებთან და

ჭრელჭრულა პეპლებთანაო.

ხედავ: - თან წვიმს და მინდორი

ოქროსფრად დაინამაო,

ყაყაჩოებით ბრიალებს

იქით ზღვისფერი ყანაო.

უფრო შორს თეთრი კრავები

მზემ ცისკენ გაილალაო,

რა საკვირველი მხარეა,

პირდაპირ - გამოცანაო,

თან მზეს ცხრა თვალი უცინის,

ხან - მთვარე კრთება თანაო,

ან აქ რამ ზარდა ერთპირად

სუყველა ალვისტანაო...

ნანინა, ნანა, ნანაო,

ჩემო ანუკა, ანაო,

სიზმარშიც მხარე გეხატვის

შენი სამშობლოსთანაო.