კაცი ის არის, ვინც მისდევს დიდის მოძღვრისა მცნებასა, ვინც მოძმეს გულსა გაუხსნის, თავს ააცილებს ვნებასა.
მოუსპობს გაჭირვებასა, იბრძვის და იბრძვის ერისთვის. ქვეყანას მისცემს შვებასა -
გამოადგება შვილადა, ვისაც სამშობლო ტაძრად აქვს, თავი სამსხვერპლო წილადა.
მისი ღიმილი ლხინადა, ვინც მისთვის თავსა შესწირავს, მას შამოავლებს ფთილადა!
ეტრფის და ეთაყვანება, ვისაც ვერ დასძლევს მტრის ოქრო, ვერც მისი მკაცრი ბრძანება.
ლომ-გული მოეფხანება, ვინც დასთხევს მისთვის წმინდა სისხლს, მოწამეს დაემგვანება! |
პოეზიის გვერდი • • • • • • რაფიელ ერისთავის პოეზია |