ხარ საესავი ჩემთვის ტაძარი,

ხარ გარჭობილი გულში ისარი... 

სიტყვა სიტყვაში თუ ვერ ჩავწანი, 

ვით ჩუქურთმანი მცხეთისჯვრისანი, 

სამაგიეროდ, - ჩემში რაც არი, - 

სხვისი არაა ერთი მისხალი.

მორჩა. 

გათავდა. 

მე განზე ვრჩები. 

ვინიცობაა, მწედ მექმნა ღმერთი, 

და, თუ ოდესმე ქონება ჩემი, - 

მნიშვნელოვანი რამ გახდა შენთვის! - 

ხომ კარგი! 

და თუ არ მოხდა ისე, - 

ვით ბევრის თავზე; 

წუთისოფელი როცა მიყელებს, - 

თიხად ქე მაინც გამომიყენე!