ტანახოვანმა, დღეს მიწაში მწოლმა გულაღმა.

თქვა ოპიზარმა, ხოტივარმა, თუ ხახულარმა:

დაჯდები ქოხში, სასახლეში, თუ ხის გრილოში:

ღვინო შენ უნდა დალიო და არა ღვინომ - შენ!

ძენი, ძისძენი მეფე გუბაზის, -

მერე რამდენი, მერე რამდენი! -

დახოცილები ქართულ სუფრაზე, -

დიღომში წვანან

სამარაბდენი.

შნიშნი, ბადიშნი ლაზი ფარტაზის, -

გალეშილები, არა ფხიზელნი.

ხშირ შემთხვევაში მსხდარნი პანტაზე. -

ვაკეში წვანან

საასპინძენი.

კმარა.

გვიანღა იქნება მერე! -

გვიახლოვდება. ვხედავ. წერტილი...

და საქართველოს უკვდავი მტერი -

სიცილით კვდება

ჯალალედინი.