სვეტიცხოველი

ნუთუ მართლა არ იყო ერთდროს?!

„ - ჰე, ღმერთო, - ერთო!“ -

ნუთუ მართლა არ ჟღერდა ერთდროს?!

მემატიანეს ვენდოთ?!

საქართველო და, -

უსვეტიცხოვლო?!

საქართველო და, -

უალავერდო?!

საქართველოა,

რა საქართველო?! -

უსვეტიცხოვლო,

უგელათო,

უალავერდო?!

არყოფილს ერთდროს

არ ასცდება არყოფნა თუკი! -

ვით ბრძანებს ანი,

ლაპარაკობს როგორც მარდუკი.

ერთხელ რომ იდგა, -

იხელახლებს იმგვარი დრო და...

სადღაა შენი

ალავარდი,

გელათი,

შოთა!..

სვეტიცხოველი

ნუთუ აღარ იქნება როსმე?!

„ - ჰე, ღმერთო, - ერთო!“ -

ნუთუ აღარ იჟღერებს როსმე?!

არყოფნის ნუთუ

არყოფილი მართლაა მოძმე?!

ეს რომ ასეა,

მზეა ნუთუ ამისი მოწმე?!

საქართველო და, -

უსვეტიცხოვლო?!

საქართველო და, -

უალავერდო?!

საქართველოა,

რა საქართველო?!

უსვეტიცხოვლო,

უგელათო,

უალავერდო?!