ქართული სული ვაჟკაცურ

ცეკვებში ამღერებული,

ხან დინჯი, როგორც ლილეო,

ხან ფიცხი, გახელებული;

მოსხლეტილ ზვავთა ზრიალი,

ცაში ნავარდი არწივად,

ფართა და ხმალთა ჯახანი,

შეტევა, თავის გაწირვა;

მკლავებში გამომწყვდეული

ოცნება, უსაზღვროება,

ქალ-ვაჟთა ტრფობის უკვდავი

და უნაზესი პოემა...

რაც კი უხსოვარ დროიდან

ჩვენს გულში ცეცხლად ანთია,

ქართველ ხალხს ქართულ ცეკვებში

ჩაუქსოვ-ჩაუხატია.