გამოუყვანეს ქართულ ტაძრებს უტიფრად წირვა,

განზრახ დაფხრიწეს არაერთი ქართული ნუსხა...

სადაც "თორნიკე ერისთავი" - ეწერა წინათ, -

მუნ "ნიკიფორე კეისარი" - დაწერეს ურცხვად.

ქართველი ამას იკადრებს?! -

არა!

ათონის ლავრა ნაპარევი დიდებით ბრწყინავს, -

მკვრეხელთა ურცხვი საქციელით ქრისტეა სახტად...

სადაც "დარეჯან დედოფალი" - ეწერა წინათ, -

"ირინა - ბერძენთ დედოფალი" - წერია ახლა.

ქართველი ამას იკადრებს?! -

არა!

გვინგრევენ წარსულს,

გვაოხრებენ, - ჩვენ ყურზე გვძინავს.

იგივე ხდება უცხოეთში კი არა, აქაც:

აგერ, ჩვენს თვალწინ, -

ძველი ძეგლი, - ზედ ხრამის პირას,

კაცმა არ იცის, სად, როგორ გაჰქრა.

ქართველი ამას იკადრებს?! -

არა!

რაც შეუძლიათ მუშაობენ

წერაქვით, ნაღმით:

სადაც ქართული წარწერაა,

თავისას წერენ...

ისაკუთრებენ,- ერთ დროს ჩვენმა რაც შეჰქმნა ხალხმა, -

და... "ჩვენიაო!" -

გაჰყვირიან საქვეყნოდ მერე.

ქართველი ამას იკადრებს?! -

არა!

ქართველი კაცი ბუნებით არაა პლაგიატორი:

ყვავი ვარ?!

ყვავად მოვკვდები!

იადონს,-

ხმა იადონის!