მესმის, მესმის სანატრელი ხალხთ ბორკილის ხმა მტვრევისა! სიმართლის ხმა ქვეყნადა ჰქუხს დასათრგუნვლად მონობისა.
აღმიტაცებს ხოლმე ის ხმა და აღმიგზნებს იმედს გულში... ღმერთო, ღმერთო! ეს ხმა ტკბილი გამაგონე ჩემს მამულში! |
პოეზიის გვერდი • • • • • • ილია ჭავჭავაძის პოეზია/პროზა |