დავიწყებული ძველი ფონები

და ნანგრევები დიდ ციხეების:

ჩვენი დიდება მოსაგონები,

ფართო ჩრდილები ცაცხვის ხეების.

შედიხარ ჩუმად, გრილი ტაძარი...

მოთაფლისფერო სახე მამების;

და საცეცხლურში ცოტა ნაცარი

და შავი ხატი წმინდა სამების.

ნიშანი ბედის - კარზე ნალები,

სახურავები დახავსებული

და ღვთისმშობელის მოგრძო თვალები

უმანკო სევდით ამოვსებული.